Kinderen krijgen vaker een stem in rechtszaken!

Kinderen krijgen vaker stem in rechtszaken!

Er wordt aan een protocol gewerkt voor de inzet van een bijzondere curator die de belangen van kinderen moeten gaan behartigen in rechtszaken over omgangsregelingen.

Ik wil graag via mijn blog mijn visie delen over dit uitgangspunt.

Ik vind het erg triest te lezen dat in Nederland dit soort uitvindingen gepresenteerd worden als DE oplossing de belangen van kinderen te behartigen en hun rechten te beschermen.

Jawel hoor, we maken het kind partij, we zetten het midden in de strijd en we vinden ook nog dat we daarmee goed doen, dat we recht doen aan het kind!!

Beste lezers, het rechtssysteem is gebaseerd op recht spreken, ons rechtssysteem is gebaseerd op tegenspraak, dit komt voort uit het Romeinse recht waarbij advocaten ieder een kant van de zaak verdedigen en alles doen wat in hun bereik ligt de andere partij te verslaan. Wanneer een rechter alle bewijsvoering heeft gezien en alle argumenten heeft gehoord spreekt hij recht. Deze regels gelden ook in het familierecht.

Ik snap dat de overheid, de rechtspraak en andere disciplines soms met de handen in hun haar zitten omdat men geen manier heeft door strijdende ouders de rechten en belangen van het kind een duidelijke plek te geven, maar dat doe je toch niet door het kind partij te maken.

Strijden tijdens en na echtscheiding heeft met emotie en beleving te maken, met het verliezen van je positie, je houvast, je kaders. Er wordt gestreden om bestaansrecht.

Ouderschap is kwetsbaar en dat wordt heel duidelijk als het ouderschap niet meer gedeeld wordt binnen een huwelijk of relatie. 

Wat dit protocol gaat toevoegen is dat je de verbinding tussen ouders en kinderen nog meer op scherp zet en juist het loyaliteitsconflict meer aanwakkert. De strijd wordt er niet mee opgelost, integendeel die wordt forser als er eenmaal een beslissing is genomen door de rechter die verteld waarvoor het kind GEKOZEN heeft.

Wat helemaal erg is is dat advocaten deze taak gaan uitvoeren. 

Het kind in een scheidingsstrijd heeft behoefte aan een persoon die hem met zijn ouders verbind, en ouders hebben behoefte aan een persoon die hen helpt bij de ouderschapsreorganisatie, bij het terugvinden van de ouderpositie.

Ik snap niet dat er men steeds voor kiest om dit soort problematiek op te lossen binnen een strijdkader, dat is namelijk wat de rechtbank is in dit soort familiezaken. Er is hier altijd sprake van polarisatie, een winnaar en een verliezen. Het kind kan zijn stem wel laten horen, maar op het moment dat niet het hele systeem gereorganiseerd en begeleidt wordt, gaat die stem van het kind terugslaan op zichzelf. Zijn stem wordt verwijtbaar, en je krijgt er nog een probleem bij.

Overheid neem verantwoording voor het systeem in Nederland en draag zorg voor de gevolgen van jullie wetten. Leg deze verantwoordelijkheid niet op de schouders van kinderen, want de effecten van dit soort initiatieven en protocollen zijn voor kinderen desastreus.

Kinderen hebben er recht op verbonden te zijn met hun ouders. Ontmoedig procederen en facilitair ouderschapsreorganisatie in een vroeg stadium vanuit zorg.

Leer ouders, ouders zijn binnen nieuwe kaders, dit gaat niet vanzelf, dat is inmiddels gebleken. Geef hen andere mogelijkheden dan de rechtspraak dit op te lossen.

Eem kind moet gesteund worden te zeggen, ik wil niet dat jullie mij betrekken in procedures ik wil dat jullie ouders zijn die naar mij kijken vanuit ouderperspectief, de oplossingen komen vanzelf als ieder in zijn positie gezien en erkend wordt en er ruimte is samen een nieuw kader te ontwikkelen.